 |
| Inaŭguracio de Kongreso en Bonaero, ni jam kantis himnon. |
En la mondon venis nova sento,
Tra la mondo iras forta voko;
Per flugiloj de facila vento
Nun de loko flugu ĝi al loko.
Ne al glavo sangon soifanta
Ĝi la homan tiras familion:
Al la mond’ eterne militanta
Ĝi promesas sanktan familion.
D-ro L.L. Zamenhof kreis belan verkon, himnon de Esperantujo. Kiam ni legas ĉi vortojn, ili vere estas malpezaj kiel venteto, ili sonas delikate, harmonie, unuvorte bele.
Sed, kiam ni tuŝas profunde la problemon, ili enhavas sencon de nia civilizo – la perspektivon de plua ekzisto de homaro. La aŭtoro revas, ke la mondo estu sen militoj, kaj ĝi estu por ĉiuj homoj sur la globo “sankta familio” - kiel larĝa esenco tiuj ĉi vortoj. Sankta familio, miaopinie tiel enhavoriĉaj vortoj ampleksas ĉion, la plej bonaj trezoroj, simple – La vivon.
2 comments:
Tio ne estas plena himno.
Jes, mi scias tion, estos sekvontaj.
Post a Comment