Sunday, August 9, 2015

Mia lageto - 42

la naturo estas nur unu
Tio ne estis eĉ en nigra sonĝo dum la dormo, alie, al mi sonĝis ĉiam plena lageto de akvo. Mi demadas min, ĉu ĉio pasis por ĉi tempo, eble tio estas nur kaprico de la nuna somero. La fotografio diras pri mia lageto, ĝi ne ekzistas.

Mia labor' senvalor'.
Tiom da pezaj jaroj perditaj,
Restas nur fotoj ne perditaj.
Kaj ankoraŭ belaj momentoj en la memoro,
Ke ekzistis paradizo sur mia eta tero.
Ĉu oni povas ion aldoni,
ke, ĉio pasas senrevene...

2 comments:

Mr No Idea said...

Mia unua fojo por vidi esperantan poemon.

Piotr said...

Per tiuj ĉi vortoj mi esprimas mian bedaŭron. Ĉu ĝi plaĉas al vi, kaj, ĉu vi komprenas mian penson?, se jes, do mi ĝojas pro tion.
Mi pensas, ke tio ĉi ne havas aglan flugilojn.